Onderzoek toont keer op keer aan dat gendergerelateerd geweld een omvangrijk probleem is dat vrouwen disproportioneel raakt. In het bijzonder vrouwen met een handicap, vrouwen die financieel afhankelijk zijn, vrouwen zonder wettig verblijfsstatuut en LGBTQI+-personen lopen een verhoogd risico op geweld. Koloniale stereotypen werken door in de hyperseksualisering en -objectivering van vrouwen van kleur, waardoor ook zij vaker met geweld geconfronteerd worden. 

‍

Furia weigert de fataliteit van gendergerelateerd geweld te aanvaarden en focust op al die maatschappelijke factoren die de voedingsbodem vormen. Furia formuleert daarom structurele voorstellen voor meer sociale gelijkheid en werkt aan het doorbreken van stereotypen. Furia verzet zich ook tegen het framen vanuit koloniale stereotypen over vooral mannen van kleur als vertegenwoordigers van een vrouwonvriendelijke cultuur: Een witte man die geweld pleegt, wordt gezien als uitzondering op de regel, terwijl een man van kleur die geweld pleegt de regel zou bevestigen. Nochtans komt gendergerelateerd geweld in elke samenleving voor. 

‍

Samen met partners bouwt Furia aan een inclusief tegenverhaal om een breed maatschappelijk draagvlak te creëren voor beleid dat geweld in al zijn vormen voorkomt én aanpakt. Daarbij stelt Furia de regie door het slachtoffer centraal en bekijkt ze geweld steeds vanuit een maatschappelijk perspectief met bijzondere aandacht voor uitsluitingsmechanismen zoals racisme, homo- en transfobie, validisme, armoede...  Furia heeft ook oog voor nieuwe vormen van geweld als gevolg van de digitalisering van de samenleving.