Locatie:
Stel: Voor het werk hadden jij en je collega’s vandaag een evenement georganiseerd dat zwaar was, maar heel goed meeviel. De eerste reacties waren superpositief. Onder de collega’s heerst een opgelaten, vrolijke sfeer. Iedereen wil nog even iets gaan drinken om dit te vieren. Jij ook. Maar dan kan je je kind of de kinderen niet ophalen van school. Of het is putje winter, avond en het vriest. De verwarming doet het niet.
Het zijn situaties die alle ouders wel eens meemaken. Voed je je kinderen met z’n tweeën (of soms meer) op, dan kan je makkelijker een oplossing vinden. Je beschikt over een breder netwerk, maar ook meer financiële ruimte en je kan overleggen over de situatie waarin je je bevindt.
Alleenstaande ouders –80% moeders- moeten het zien op te lossen, vaak zonder overleg en vaak met een stuk minder middelen en/of veerkracht, want zij vangen alles op.
Tijdens het inleefspel kruipen we in de huid van alleenstaande moeders en proberen zicht te krijgen op de drempels, obstakels en onbegrip waar zij telkens weer op stoten. We zien ook de weerslag ervan op hun welbevinden.
Bij de nabespreking is er in de eerste plaats ruimte voor de indrukken en mogelijk confronterende gevoelens die het spel oproept. We delen ook welke voorzieningen ons mogelijk hadden kunnen helpen in het parcours dat we liepen. Het spel biedt ruimte om na te denken over welke collectieve voorzieningen het meer leefbaar kunnen maken voor alleenstaande moeders.
Dit kan op een locatie naar keuze en is helemaal gratis.